Bridging Generations to projekt trwający osiemnaście miesięcy (październik 2014 – marzec 2016) w ramach programu Europa dla obywateli, w ramach komponentu 1: Pamięć europejska. Projekt miał na celu podniesienie świadomości na temat pamięci oraz wspólnej historii i wartości. Miał również na celu promowanie obywatelstwa europejskiego, zmniejszając przepaść między pokoleniami i angażując je w dialog międzypokoleniowy i międzykulturowy.

Główny nacisk kładziono na wspomnienia seniorów z Niemiec, Grecji, Węgier, Włoch i Polski, którzy żyli w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu. Ich historie zostały zebrane, aby docenić rolę zbiorowej pamięci w osiąganiu wzajemnego zrozumienia i różnorodności kulturowej. Metodą narracji biograficznej zbadano i omówiono wpływ II wojny światowej na kształtowanie tożsamości narodowej i upamiętnianie ofiar wojny w Europie.

Obywatele Europy nie mogą zapomnieć o swojej historii i tradycjach kulturowych, w wyniku czego nie mogą od nich uciec. W ramach projektu Bridging Generations obywatele Europy proszeni byli o podzielenie się swoimi historiami z młodszym pokoleniem, aby mogli dowiedzieć się o następstwach wojny, a zwłaszcza drugiej wojny światowej, poprzez osobiste doświadczenia i zbiorowe wspomnienia.

Pamięć zbiorowa obejmuje krytyczne aspekty kultury politycznej, tradycji społeczności i tożsamości społecznej. Informuje o naszym zrozumieniu przeszłych wydarzeń i obecnych relacji, a także przyczynia się do naszych oczekiwań dotyczących przyszłości. Do tego aspiruje Bridging Generations; budować lepszą przyszłość dla Europy.

Poprzez rejestrowanie i dzielenie się doświadczeniami życiowymi seniorów stworzona została wspólna platforma, która łączy te historie z różnych krajów. W ten sposób ich wiadomości i doświadczenia są przekazywane młodszym pokoleniom, które są jeszcze bardziej oderwane od traumy wojny. Dlatego młodzi ludzie stają się świadomi wpływu reżimów totalitarnych i wojny. Jak powiedział Maurice Halbwachs, francuski socjolog i filozof: „Wspomnienia przechodzą przez społeczeństwo poprzez wymianę werbalną, a jeśli sposobem przypominania sobie przeszłości jest cisza, to jest ona również przekazywana i sama w sobie staje się sposobem pamiętania”.

W projekcie uczestniczyły obywatele Europy z 3 różnych grup wiekowych: młodzież do 30 lat (studenci i specjaliści), dorośli w wieku od 30 do 65 lat (filmowcy, socjolodzy, kierownicy projektów, menadżerowie kultury, historycy, artyści, pedagodzy sztuki, decydenci, naukowcy, profesorowie) i seniorzy (65+) z Niemiec, Grecji, Węgier, Włoch i Polski.